| Kormoran czarny! |
| Kormoran czarny ( Phalacrocroax carbo ) - duży ptak wodny z rodziny kormoranowatych, zamieszkujący a zaleności od podgatunku duże lądowe i morskie obszary wodne: wschodnią część Ameryki Północnej, Europę, Azję, Afrykę i Nową Zelandię W Polsce nieliczny ptak lęgowy w całej nizinnej części kraju, głównie na Mazurach i Pomorzu ( lokalnie liczny ). Polskę oraz Europę wschodnią i południową po Chiny zamieszkuje podgatunek P. Carbo sinensis. Brak dymorfizmu płciowego, jednak samce są nie co większe od samic. Upierzenie ciemnobrązowe lub czarne, z połyskiem granatowym na szyi i spodzie ciała, a brązowym i metaliczno-zielonkawym na grzbiecie i skrzydłach. Biała plama na policzku poza okiem, we wczesnych miesiącach wiosennych rownież drobne białe piórka na szyi. Tęczówka oka zielona. Dziób na końcu zakrzywiony bez „ ząbków „. Świetnie pływa i nurkuje. Płynąc jest głęboko zanurzony z uniesionym do góry dziobem. Nurkując potrafi zanurzyć się do głębokości ok 10 metrow. Średnio 2 – 3 m i przebywa pod wodą do pół minuty. Na ryby poluje pod wodą samotnie lub grupowo. Pożywienie stanowią ryby, zwłaszcza gatunki denne, lub żyjące w mule. Po zakończonym polowaniu odpoczywa z rozportartymi skrzydlami, które musi suszyć, ze względu na to iż nie posiada gruczołu kuprowego. Gruczoł ten pozwala natłuścić pióra co czyni je odpornymi na wodę. Kormorany żyjące w głębi lądu zakładają gniazda na drzewach tworząc dość liczne kolonie. Olbrzymia ilość żrących odchodów powoduje to, że drzewa usychają. Taką kolonię gniazdujących kormoranów na wyspie na jeziorze Dobskim udokumentował znany polski fotograf przyrody nie żyjący już pan Włodzimierz Puchalski i opublikował zdjęcia w swojej książce pt. „ Bezkrwawe łowy „. Gniazda są na wysokości kilku metrow nad ziemią. Zbudowane jest ono z lużno ułożonych gałęzi i wodorostów. Budową gniazda głównie zajmuje się samica, samiec dostarcza materiał. Samica składa zwykle 3 – 4 jaja koloru bladoniebieskiego lub zielonkawego.Oboje rodzice wysiadują jaja około 24 dni. Ptaki te są dość duże i osiągają 90 cm długości ciała, rozpiętość skrzydeł ok 140 cm i wagę ok. 1,6 – 3, 6 kg. Objęty jest ochroną gatunkową, z wyjątkiem występowania na terenie stawów rybnych, uznanych za obręby hodowlane. Ochrona Kormorana czarnego w Polsce wywołuje duże kontrowersje. W związku z czym sekrzetarz stanu w Ministerstwie Środowica odpowiedział na interpelację poselską w sprawie ochrony Kormorana Czarnego....[...], Zgodnie z rozporządzeniem ministra środowiska z dnia 28 września 2004 r. W sprawie dziko występujących zwierząt objętych ochroną ( Dz. U. Nr. 220. poz 2237 ), kormoram czarny jest objęty ochroną gatunkową częściową, z wyjątkiem występującego na terenie stawów rybnych uznanych za obręby hodowlane. Kormoram czarny podlega częściowej ochronie w większości krajów europejskich, na mocy konwencji z dnia 19 września 1979 r. O ochronie dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk – konwencji berneńskiej 9 Dz. U. Z 1996 r. Nr 58, poz 263 ). Zgodnie z art. 56 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie przyrody ( Dz. U. Nr.92 poz. 880, z póżn. zm. ) wojewoda na obszarze swojego działania może zezwolić w stosunku do zwierząt objętych ochroną częściową na czynności podlegające zakazom, m. in. na chwytanie, zabijanie, niszczenie gniazd, jeśli wynikają z potrzeby ochrony innych dziko występujących gatunków roślin, zwierząt, grzybów oraz ochrony siedlisk przyrodniczych, oraz wynikają z konieczności ograniczenia poważnych szkód w gospodarce, w szczególności rolnej, leśnej lub rybackiej, w przypadku braku rozwiązań alternatywnych i jeżeli nie spowoduje to zagrożenia dla dziko występujących populacji chronionych gatunków, roślin, zwierząt lub grzybów.[....].Kormoran czarny, żyjąc w swoim naturalnym środowisku, nie może być traktowany jako szkodnik, zwłaszcza przy wprowadzeniu sztucznej gospodarki rybackiej. Pewne straty o charakterze gospodarczym ponoszone przez prowadzących gospodarkę rybacką, na zbiornikach będących naturalnym miejscem występowania kormorana, nie mogą być argumentem przemawiającym za redukcją tych zwierząt. W dużych, zeutrofizowanych zbiornikach wodnych kormorany pełnią pozytywną rolę drapieżników, eliminując drobne ławicowe stadia ryb występujace w nadmiarze, a ponadto wynoszą ze zbiornika biogeny. [...] W świetle powyższego uprzejmie informuję, że minister środowiska planuje w najbliższym czasie doprowadzić do powstania strategii gospodarowania populacją kormorana czarnego w Polsce. Obecnie nie są znane straty powodowane przez kormorany w gospodarstwach rybackich położonych na terenie całej polski, znane są jedynie dane z niektórych gospodarstw, często zresztą zawyżane. Dopiero opracowanie takiej strategii umożliwi ewentualne rozważenie zmiany statusu tego chronionego gatunku. [...]. Obecnie zgodnie z art. 126 ustawy o ochronie przyrody Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez; żubry, wilki, rysie, niedżwiedzie i bobry w gospodarstwach rolnych, leśnych i rybackich. W związku z czym tak długo jak nie będzie właściwej ustawy co do losu kormorana czarnego ptak ten w Polsce jest chroniony. I wszystkie dzialania na jego szkodę podlegają karze. Wobec tego dalej pozostaje otwarte pytanie: szkodnik czy przyjaciel! Literatura W. Puchalski – Bezkrwawe łowy. J. Sokołowski – Ptaki Polski. Internet. Longin. |